Waht شبکه MESH است

شبکه مش "شبکه شبکه بی سیم" است، یک شبکه "مولتی هاپ" است، از شبکه ad hoc توسعه یافته است، یکی از فناوری های کلیدی برای حل مشکل "آخرین مایل" است.در فرآیند تکامل به شبکه نسل بعدی، بی سیم یک فناوری ضروری است.مش بی سیم می تواند با شبکه های دیگر ارتباط برقرار کند و یک معماری شبکه پویا است که می تواند به طور مداوم گسترش یابد و هر دو دستگاه می توانند اتصال بی سیم را حفظ کنند.

وضعیت عمومی

با ویژگی های اتصال چند هاپ و توپولوژی Mesh، شبکه مش بی سیم به یک راه حل موثر برای شبکه های دسترسی بی سیم مختلف مانند شبکه خانگی پهن باند، شبکه اجتماعی، شبکه سازمانی و شبکه منطقه شهری تبدیل شده است.روترهای مش بی سیم شبکه های AD hoc را از طریق اتصال چند جهشی تشکیل می دهند که قابلیت اطمینان بالاتر، پوشش خدمات گسترده تر و هزینه اولیه کمتری را برای شبکه WMN فراهم می کند.WMN بیشتر ویژگی های شبکه های بی سیم AD hoc را به ارث می برد، اما تفاوت هایی نیز وجود دارد.از یک طرف، بر خلاف تحرک گره های شبکه بی سیم Ad Hoc، مکان روترهای مش بی سیم معمولاً ثابت است.از سوی دیگر، در مقایسه با شبکه‌های Ad Hoc بی‌سیم با محدودیت انرژی، روترهای مش بی‌سیم معمولا منبع تغذیه ثابتی دارند.علاوه بر این، WMN نیز با شبکه‌های حسگر بی‌سیم متفاوت است، و معمولاً فرض می‌شود که مدل تجاری بین روترهای مش بی‌سیم نسبتاً پایدار است و بیشتر شبیه به یک شبکه دسترسی معمولی یا شبکه دانشگاهی است.بنابراین، WMN می تواند به عنوان یک شبکه حمل و نقل با خدمات نسبتاً پایدار، مانند یک شبکه زیرساخت سنتی عمل کند.هنگامی که به طور موقت برای کارهای کوتاه مدت مستقر می شود، WMNS اغلب می تواند به عنوان شبکه های سنتی AD hoc سیار عمل کند.

معماری کلی WMN از سه عنصر مختلف شبکه بی‌سیم تشکیل شده است: مسیریاب‌های دروازه (روترهایی با قابلیت دروازه/پل)، روترهای مش (نقاط دسترسی)، و مشتریان مش (موبایل یا غیره).مشتری مش از طریق یک اتصال بی سیم به روتر مش بی سیم متصل می شود و روتر مش بی سیم یک شبکه حمل و نقل نسبتاً پایدار را در قالب اتصال چند هاپ تشکیل می دهد.در معماری کلی شبکه WMN، هر روتر Mesh را می توان به عنوان رله انتقال داده برای سایر روترهای Mesh استفاده کرد و برخی از روترهای Mesh نیز دارای قابلیت اضافی دروازه های اینترنتی هستند.مسیریاب Gateway Mesh ترافیک بین WMN و اینترنت را از طریق یک پیوند سیمی با سرعت بالا هدایت می کند.معماری کلی شبکه WMN را می توان متشکل از دو صفحه در نظر گرفت، که در آن صفحه دسترسی، اتصالات شبکه را برای مشتریان مش فراهم می کند، و صفحه حمل و نقل، خدمات رله را بین روترهای مش ارائه می دهد.با افزایش استفاده از فناوری رابط بی سیم مجازی در WMN، معماری شبکه طراحی شده توسط WMN روز به روز محبوبیت بیشتری پیدا کرده است.

HUANET می تواند هواوی دو باند EG8146X5 WIFI6 Mesh onu را ارائه دهد.

طرح شبکه MESH

در شبکه مش عواملی مانند تداخل کانال، انتخاب عدد هاپ و انتخاب فرکانس باید به طور جامع در نظر گرفته شود.این بخش WLANMESH را بر اساس 802.11s به عنوان مثال برای تجزیه و تحلیل طرح‌های مختلف شبکه‌ای ممکن می‌گیرد.در ادامه شبکه های تک فرکانس و شبکه های دو فرکانس و عملکرد آنها توضیح داده شده است.

شبکه تک فرکانس MESH

طرح شبکه تک فرکانس عمدتاً در مناطقی استفاده می شود که دستگاه ها و منابع فرکانس محدود هستند.به دو دسته تک هاپ تک فرکانس و مولتی هاپ تک فرکانس تقسیم می شود.در شبکه های تک فرکانس، تمام اکسس پوینت بی سیم Mesh AP و نقطه دسترسی سیمی Root AP در یک باند فرکانسی کار می کنند.همانطور که در شکل 1 نشان داده شده است، کانال 802.11b/g روی 2.4 گیگاهرتز می تواند برای انتقال دسترسی و برگشت استفاده شود.با توجه به محیط تداخل کانال مختلف در طول اجرای محصول و شبکه، کانال مورد استفاده بین هاپ ممکن است یک کانال کاملا مستقل بدون تداخل باشد یا ممکن است یک کانال تداخل خاصی وجود داشته باشد (بیشتر مورد دوم در محیط واقعی ).در این حالت به دلیل تداخل بین گره های همسایه، همه گره ها نمی توانند همزمان دریافت یا ارسال کنند و باید از مکانیزم MAC CSMA/CA برای مذاکره در محدوده چند هاپ استفاده کرد.با افزایش تعداد پرش، پهنای باند تخصیص یافته به هر مش AP به شدت کاهش می یابد و عملکرد واقعی شبکه تک فرکانس بسیار محدود می شود.

شبکه دو فرکانس MESH

در شبکه دو باند، هر گره از دو باند فرکانسی متفاوت برای پس‌گذر و دسترسی استفاده می‌کند.به عنوان مثال، سرویس دسترسی محلی از کانال 2.4 گیگاهرتز 802.1 پوند بر گرم استفاده می کند و شبکه Backpass Backbone Mesh از کانال 802.11a 5.8 گیگاهرتز بدون تداخل استفاده می کند.به این ترتیب، هر Mesh AP می تواند عملکرد Backpass و Forward را در حین ارائه خدمات به کاربران دسترسی محلی انجام دهد.در مقایسه با شبکه تک فرکانس، شبکه دو فرکانس مشکل تداخل کانال انتقال و دسترسی به عقب را حل می کند و عملکرد شبکه را تا حد زیادی بهبود می بخشد.با این حال، در محیط واقعی و شبکه های بزرگ مقیاس، به دلیل اینکه از همان باند فرکانسی بین لینک های بک هاول استفاده می شود، هنوز هیچ تضمینی وجود ندارد که تداخلی بین کانال ها وجود نداشته باشد.بنابراین، با افزایش تعداد پرش، پهنای باند تخصیص داده شده به هر مش AP همچنان تمایل به کاهش دارد و Mesh AP دور از Root AP در دسترسی به کانال در مضیقه خواهد بود.بنابراین، تعداد پرش شبکه دو باند باید با احتیاط تنظیم شود.