تجزیه و تحلیل عمیق فرستنده های فیبر نوری

با توجه به پهنای باند بالا و تضعیف کم توسط فیبر نوری، سرعت شبکه جهشی بزرگی را طی می کند.فناوری فرستنده و گیرنده فیبر نوری نیز به سرعت در حال تکامل است تا نیازهای روزافزون سرعت و ظرفیت را برآورده کند.بیایید نگاهی بیندازیم که این پیشرفت چگونه بر مراکز داده تأثیر می گذارد.

یک فیبرگیرنده نورییک مدار مجتمع (IC) است که می تواند به طور مستقل داده ها را در هر دو جهت ارسال و دریافت کند.این دستگاه یک فرستنده و گیرنده را در یک ماژول واحد ترکیب می‌کند که سیگنال‌های الکتریکی را به سیگنال‌های نوری تبدیل می‌کند و این سیگنال‌ها را قادر می‌سازد تا به طور موثر از سرور به سرور از طریق کابل‌های فیبر نوری منتقل شوند.

این فرستنده تبدیل می کندورودی الکتریکی به خروجی نوری از یک دیود لیزر یا منبع نور LED (نور از طریق یک کانکتور به فیبر نوری کوپل شده و از طریق یک کابل فیبر نوری منتقل می شود).نور انتهای فیبر به یک گیرنده جفت می شود و یک آشکارساز نور را به سیگنال الکتریکی تبدیل می کند که برای استفاده توسط دستگاه گیرنده شرطی می شود.داخل فرستنده و گیرنده فیبر نوری چیست؟

فرستنده های فیبر نوری از فرستنده ها، گیرنده ها، دستگاه های نوری و تراشه ها تشکیل شده اند.تراشه معمولا به عنوان قلب ماژول فیبر نوری در نظر گرفته می شود.در سال های اخیر، علاقه فزاینده ای به استفاده از فوتونیک سیلیکونی در تراشه های فرستنده گیرنده وجود داشته است - ساخت لیزر بر روی سیلیکون و سپس ترکیب اجزای نوری با مدارهای مجتمع سیلیکونی.این نیاز به اتصالات سریعتر از رک به رک و بین مراکز داده را برطرف می کند.این به طور موثر فرآیند مونتاژ را ساده می کند.علاوه بر این، فرستنده‌های گیرنده را می‌توان فشرده‌تر کرد و ردپای کلی سرور را کاهش داد و مراکز داده کوچک‌تر و ناب‌تر را در عین حفظ تراکم پورت بالا فعال کرد.از طرف دیگر، اندازه کوچکتر به معنای مصرف انرژی کمتر و هزینه کمتر است.

تاریخچه مختصری از فرستنده های نوری
پذیرش فناوری فوتونیک سیلیکونی در تراشه‌های فرستنده گیرنده تا حدی گواهی بر پیشرفت فوق‌العاده در فناوری فرستنده گیرنده فیبر نوری است.روند این است که فرستنده‌های فیبر نوری به سمت اندازه‌های فشرده‌تر و نرخ داده‌های بالاتر حرکت می‌کنند تا با افزایش ترافیک داده‌ای که توسط انقلاب اینترنت به وجود آمده است، سازگار شوند.